ایمل مورخ ۱۹ می ۲۰۱۷ DockChek News مینویسد:

درد ناحیه کمر : عامل رنج و عذاب

شکایت از درد کمر بسیار شایع است. نظر به مطالعات و تحقیقات موجود، ادویه نیز در این مورد مواثریت ندارد. دستورالعمل امریکاییها تنها تداوی دوایی را توصیه نه نموده و متخصصین المانی تدوای ضد درد چند مودله را توصیه مینمایند.
درد کمر نشان دهنده درد عضلی، عصبی، عظمی و یا سایر ساختمان های اطراف ناحیه کمر مانند ستون فقرات میباشد. تقریباً ۸۵ ٪ افراد حد اقل یکبار از این درد ها را در طول زندگی شاکی میباشند. خانم ها و افراد که وضعیت اجتماعی نسبتاً پائین (تحصیل کمتر، وظیفه و معاش کمتر) دارند بیشتر نظر به مرد ها و یا افرادیکه نسبتاً وضعیت اجتماعی متوسط و یا بالا تر دارند مصاب میشوند. نزد اکثر افراد (۹۰ ٪) این درد ها بعد از شش هفته برطرف میگردد، اما در ۱۰ ٪ دیگر بصورت دوامدار باقی میماند و از درد کمر رنج میبرند.
ادویه تاثیر کم دارد:
در اکثر واقعات برای درد کمر اولین انتخاب، ادویه غیر استرویدی (NSAR) مانند Paracetamol نظر به دستورالعمل کلینیکی امریکا و همکاران American College of Physicians و انجمن ضد درد امریکا (از سال ۲۰۰۷) توصیه میگردید.
زمانیکه مطالعه جدید نشر شد و نشان داد که سایر ادویه مانند رخاوت دهنده های عضلی، Antidepressiva ،Opioide ، کورتیکوستروید های سیستیمیک و Benzodiazepine. نیز موجود میباشد.
در مورد تاثیرات این ادویه برای درد کمر کمیته ای تحقیقاتی پوهنتون پورتلاند تحت رهنمایی دکتور روژر چو ۴۶ مقاله ای که این تاثیرات را ارزیابی نموده است نشر نموده و نتیجه گیری نموده است که:
• یک کنترول بزرگ placebo نشان داد که تاثیرات پراستامول بهتر از placebo نبوده است،
• مطالعات جدید نشان داد که استفاده از NSAR باید به مقدار کمتر نظر به سابق صورت گیرد، زیر عوارض جانبی آن نظر به placebo بیشتر است،
• مطالعات قبلی نشان داد که انتی دیپرسیف های سه حلقه ای در درد های مزمن کمر تاثیرات متوسط داشته و مواثریت این انتی دیپرسیف ها را نظر به placebo مطالعه جدید رد نموده است. برای Duloxetin که یک ماده مواثره اختصاصی سیروتونین ـ ادرنالین است تاثیرات نسبتاً کمتری داشته است،
• Benzodiazepine نظر به یک تحقیقات سال ۲۰۱۰ در یک Radikulopathie بالای شیوه وظیفه وی آن تاثیر نداشته و برخلاف placebo ، سبب درد نیز میشود.
برای معلومات : در یک رادیکولوپتی تخریبات حاد و یا مزمن در ریشه عصبی تاسس مینماید که شخص از درد رنج برده و سبب تشوشات حسی و یا حرکی میگردد.
سایر تحقیقات و تجزیه ها مانند گذشته باقی مانده است. رخاوت دهنده های عضلی درد ناحیه کمر را کوتاه مدت برطرف نموده و یا کاهش میدهد. کورتیکوستروئید مواثر نبوده و تاثیر Benzodiazepine هم نادر است ، مواد اوپوئید دار برخلاف در کوتاه مدت تاثیرات بهتر نظر به placebo را نشان داده ولی خطر اعتیاد به مقدار بیشتر آن موجود میباشد.
کالج امریکایی فزیوترپی، تداوی طبی را توصیه نمی نمایند.
ریس این کالج نوشته است که به خاطر جلوگیری از قیمت مصرف و تاثیرات سؤ از توصیه ادویه خود داری گردد.
کمیته متخصصین پیشنهاد میکنند که همراه با جمناستکهای طبی از Akupunktur, Yoga, Tai Chi ، رفع و یا کاهش تشنج عضلی و ایجاد آرامش، تداوی لایزر باید استفاده شود. این روش غیر دوایی کافی نبوده و دکتوران میتوانند غرض تداوی به NSAR نیز متوصل گردد.
ادویه ای را که در قدم دوم کالج فزیوتراپی امریکا مطرح مینماید، مواد مخدر ضعیف مانند Tramadol و یا Duloxetin است . در صورتیکه سایر تداوی ها مواثر نباشد میتوان از اپوئید ها استفاده گردد و مریض باید از خطرات این ادویه اگاه ساخته شود.
کالج امریکایی توصیه مینماید که دکتور باید تداوی بهتر را انتخاب نماید و به قیمت تداوی و ایجاد تشوشات بعدی ان توجه داشته باشد.
دستوالعمل مرکز تداوی ضد درد المان (۲۰۱۷) مطرح نمود که تداوی طبی در حالت حاد و بخصوص مزمن بدون عامل وصفی، تاثیرات متوسط دارد و اگر بصورت دوامدار و مدت طولانی استفاده شود تشوشات شدید صحی را ببار می آورد.
Dr. Ariane Burtscher در مرکز تداوی ضد درد کلینیک هارتهاوزن Bad Aibling کشور آلمان نزد مریضان خود که درد چند بعدی داشته اند از یک تداوی چند مودله استفاده نموده است و یاد آوری نمود که تداوی دوایی در درد های مزمن کمر نامناسب بوده و بیشتر باید از نظر روانی ـ اجتماعی فکتور های خطر تشخیص گردد.
اساس تداوی چند مودله را مودل امراض bio-psycho-soziale تشکیل میدهد. زیرا شرایط بیولوژیکی، روانی و اجتماعی بالای جسم افراد تاثیرات خود را مانند دیپریشن در فامیل و یا محل کار نمایان میسازد. باید فکتور های به وجود آورنده درد را کاهش داد. در کنار سایر تداوی های غیر دوایی باید تداوی سپورتی، ارگوتراپی، و رفع تشنج و به وجود آوردن آرامش امتحان گردد و در درد های مزمن بهتر است از ادویه NSAR ، انتی اپیلپتیک در درد های عصبی و همچنان انتی دیپرسیف در امراض همراه استفاده شود.

.