ایمل مورخ ۸ سپتمبر ۲۰۱۵ DocCheck News چنین حکایه میکند:

بسیاری از ادویه ها ظرفیت بلند برنده ای دیابتوژن را در خود دارد، از این سبب دکتوران در زمان توصیه این ادویه ها باید سویه گلوکوز مریض به خصوص مریضان که فکتور های مواثر کننده نزد شان وجود دارد به منظور بلند بردن کیفیت سطح زندگی تحت کنترول داشته باشند.
معرفی یک واقعه: مریض ۵۰ ساله که از سبب درد کمر (Lumbalgie ) گلوکوکورتیکوید گرفته بود به کوما رفته است. نزد این مریض که سابقه دیابت نداشته است سویه گلوکوز به ۵۸۵ ملیگرام فی دیسی تثبیت شده است.
چنین نتیجه گرفته میشود که بسیاری از ادویه ها ذخیره گلوکوز عضویت را بر هم میزند.
گلوکوز در دیدار با گلوکوکورتیکوید:
گلوکوکورتیکوید تاثیرات انسولین را در کبد متاثر میسازد و این مسله ادامه میابد و به یک گلوکوژنیز شدید و تشدید انتشار گلوکوز می انجامد. در عین زمان انساج محیطی مانند عضلات گلوکوز را به مشکل دریافت مینماید. این مسله جدید نیست اما محققان به این نتیجه رسیده اند که ادنوم غده فوق الکلیه اغلباً سبب افزایش سنتیز کورتیزون شده که منجر به بروز سندروم کوشنگ میگردد.
اشکال فمی ادویه گلوکوکورتیکوید ها خطرات بیشتر داشته و تاثیرات پریدنیزون و پریدنیزولون تا ۱۰ ساعت و از دکسامیتازون تا ۲۴ ساعت دوام میکند، اما مریضان که گلوکوکورتیکوید را از طریق انشاقی میگیرند کمتر به خطر مواجه اند.
بناً در هر صورت بهتر است که هنگام توصیه این ادویه ها لوحه خون مریض بصورت منظم و دوامدار تحت کنترول باشد.

.